13 05 2018 - 03 06 2018
L'ESPRIT DE L'ESCALIER
STEF DE BRABANDER RUTH VAN HAREN NOMAN
hartelijk welkom bij de feestelijke opening zondag 13 mei vanaf 15u!
.jpg)
Ruth van Haren Noman (°75) en Stef De Brabander (°70) , twee kunstenaars die elkaar voorheen niet kenden, ontdekten in de aanloop van deze tentoonstelling enkele overeenkomsten in de wijze waarop hun werk tot stand komt.
Hun kunstenaarschap is er geen van een berekende, ambitieuze carrière; het is een kunstenaarschap dat vanzelfsprekend is, dat die natuurlijke bron van creativiteit - die in elk van ons aanwezig is - aanspreekt en benut. Het is een poging om dingen te laten verschijnen op ongebruikelijke plaatsen en momenten.
Isolement en verstilling zijn noodzakelijk.
Het werken zelf is een komen van het een tot het ander, zonder vooropgezet plan. Het gecreëerde beeld levert een hernieuwde en persoonlijke herontdekking op van de wereld. Het legt iets bloot waar niemand iets van wist.
Binnen dit proces ligt niets vast waardoor weinig aanspraak kan gemaakt worden op verworvenheden of (technische) virtuositeit. Dit rekt de werkelijkheid open voor nieuwe mogelijkheden. Toeval en twijfel zijn de 'vaste' waarden.
Elk werk is een onzeker avontuur.
Soms is het een speels en moeiteloos avontuur, vaker een worstelen, een eindeloos zoeken en herbeginnen, omwegen nemen, op dead-ends stuiten. Het is een poging om het oorspronkelijke te ontmoeten, om de verwondering te vangen in een beeld.
Als er dan afscheid genomen wordt, de deur van het atelier al half gesloten, de schildersschort al afgelegd, dan is het daar ineens; het inzicht, de juiste kleur of toets, het beeld omgekeerd en alles valt op zijn plek. De pointe komt met vertraging, als een zucht van betovering, - als uit het niets - , een raadsel voor onszelf.
L 'esprit de l'escalier.
Ruth van Haren Noman en Stef De Brabander mei 2018, D'Apostrof
De uitdrukking 'esprit de l'escalier' is gebaseerd op een passage in de dialoog Paradoxe sur le comédien (1830) van Denis Diderot. Het betekent letterlijk 'geestigheid op de trap'. Er wordt mee bedoeld dat je pas iets grappigs of gevats te binnen schiet op het moment dat je al bent vertrokken, helaas te laat om nog invloed te hebben op het debat. Het Duits spreekt van een 'Treppenwitz', het Nederlands heeft er geen woord voor.
